در یکی از شبکه‌های اجتماعی و بعد در خود سایت آقای «میثم حسنی» طراحی که در زمان فتنه 88  با کشیدن تصاویر، جزو دلگرمی‌های آن دورانمان بود، نوشته:بدون هیچ توضیح و حرفی خدانگهدار … شاید روزی با فتنه ای جدید برگشتم … باقی بقای شما…

چقدر هم در ذیل این پست در آن شبکه اجتماعی کامنت افسوس و دلتنگی خورده بود که بدون شما ما چه کنیم و شما به ما درس دادید و امثالهم.

دلیل اینکه این سایت پربازدید به تعطیلی رسید نامشخص است، شاید خود آقای حسنی به این نتیجه رسیده اند که در جبهه دیگری به فعالیت بپردازند(که احتمال این قضیه بیشتر است) اما اگر ترک زمین به خاطر نبود فتنه است، جای تامل دارد.

چرا باید فتنه ای باشد تا امثال ایشان احساس خطر کنند و وارد عرصه بشوند، با درس‌هایی که از انقلاب و همینطور صدر اسلام گرفته ایم، حداقل به این نتیجه رسیده ایم که دشمن هیچگاه بیکار نمی‎ماند، شاید خودش را به خواب زده باشد اما منتظر فرصت است، و اینکه در لحظه آخر ما بیاییم و وارد عمل بشویم و فقط پدافند داشته باشیم، در دراز مدت مستهلک کننده انرژی و انگیزه هاست و ای بسا روزی برسد که دیگر همان انرژی را هم نداشته باشیم، حضرت امام«ره» چه زیبا فرموده اند:

اگر دقیقا به وظیفه مان که مبارزه با آمریکای جنایتکار است ادامه دهیم فرزندانمان شهد پیروزی را خواهند چشید. «امام خمینی، کلمات قصار ، فصل ششم جنگ و دفاع، ص 157 ، مؤسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام خمینی.»

به زعم بنده ترک زمین تا فتنه جدید، چندان کار درستی نیست!