یا رحمن الدنیا و الاخره

جرقه‌ی جهاد مجازی و تحول در دنیای اینترنت، از مدت‌ها قبل در ذهنم بود اما صحبت‌های ریاست محترم دانشگاه، حاج آقا حسینی در کورسو‌ها را قوت بخشید و کم کم شعله ور شد و شاید در آینده‌ای نه چندان دور آتش آن را شما هم نظاره گر باشید، اما در این راستا، گام به گام پیش می‌روم، کار برای خداست و خودش راه را برایم مشخص می‌کند!

در این مسیر بس عریض و طویل، هر روز به نکات جدیدی دست پیدا می‌کنم، به واسطه‌ی خیر، مصاحبه‌ برای سایتی را بر عهده گرفته ام و با کسانی که وبلاگ نویس موفقی هستند مصاحبه می‌کنم، البته موفق تعریفش برای هر کس متفاوت است، اما محتوای وبلاگ، تعداد بازدیدکننده و کامنت(نظرات در مورد پست‌های وبلاگ) نشانگر تاثیر گذاری بر روی مخاطب، از نظر من است!

در راه، چند روز پیش در گفتگو با مدیر وبلاگ، دست نوشته‌های خاکستری به نکات تازه‌ای دست پیدا کردم، این‌که، اینجا، دیگر به نام وسطی، کسی که نه اول است و نه آخر، ننویسم، خانوم مس فروش می‌گفتند که وقتی به نام مستعار می‌نویسی خواننده احساس صمیمیت نمی‌کند و من تصمیم گرفتم خودم را به شما هم‌دانشگاهی‌ها و غیر هم‌دانشگاهی‌ها که گاه و بی‌گاه به وبلاگم سر می‌زنید و مطالبم را می‌خوانید معرفی کنم! اما خب به جهت مسائلی چند، نمی‏توانم نصیحت ایشان را عملی کنم، تنها می‏توانم گوشه‏ای از خودم بگویم، کسانی که در دانشگاه پیامم را می‏بینند، حتما با کدهایی که داده‏ام مرا خواهند شناخت!

من بنده‌ی خدا، زهرا هستم، ترم سومی! همین، اما شما بخوانید وسطی وسط زاده!