یا رحمن الدنیا و الاخره

همه امتحاناشون رو تموم کردن، تازه فردا برای ما شروع می‏شه! خب اینم یه مدلشه دیگه، تازه کنجکاو هم می‏شن که بدونن ما چه رشته ای و کجا درس می خونیم که بعد از همه امتحانامون شروع شده! مزیت دیگش اینه که راه‏ها خلوته، ترافیک نیست، راحت می‏شه سر جلسه حاضر شد، بدون هیچ استرسی مخصوصا در کلان شهری مثل تهرون.

 ولی خب بدیش اینه که همه امتحان دادن می‏رن خوشی، حس درس‏خوندن برای آدم نمی‏ذارن و از طرف دیگه هی نهیب می زنن که تو هم بیا، صد بار گفتیم شب امتحانی نباش!!! حالا بگذریم از خودشون که روز امتحانی ان.

 بدترش اینه که باید بشینی پای سیستم و چشات چارتا شه، که مبادا چیزی از قلم بیفته و بقیه هم فکر می‏کنن دم امتحانا معتاد شدی! خدایا توبه!

راستی جلسه‏ی کانون قرآن پژوهی واحد خانواده هم هفته‏ی پیش تشکیل شد، استاد مرحمت فرمودن وظایف دبیر رو مشخص کردن و وقت تمام شد و همه را به خدا سپردن، کی می‏شه این جلسات آنلاینمون صوتی بشه خدا می‏دونه،‏ تا دو تا سوال می‏کنی، جلسه وقتش تموم می‏شه.

 از اون‏ور هم ثبت نام دوره‏ی آزاد بود، تونستم دو نفر دیگه رو اغفال کنم و بفرستم نیمه‏حضوری، تا اونجا هم نفوذی داشته باشم ببینم سیاست‏های دانشگاه یه دفعه فرقی نکنه، برای اونا بهتر نباشه.

 این ترم یه جلسه هم شرکت کردم، در رابطه با جنگ نرم کلی اطلاعات کسب کردم، افسوس که الان وقت نیست و باید درس خوند، اما یادم باشه بعدا این جنگ رو براتون شرح بدم، ببینین که اوضاع چقدر خرابه و تکلیف ما چقدر سخت.

این ترم هم درست درس نخوندم و چشم امیدم به الطاف بی دریغ الهی یه ولی این دفعه قول قول به خودم می‏دم که بچه‏ی درس خونی بشم، یعنی اونی بشم که از خودم توقع دارم، وگرنه از نظر خیلی‏ها، من خیلی‏هم درس خونم.

 و ملتمس دعای خیرتون به جهت عاقبت بخیری از امتحانات پایان ترم هستم، با تشکر وسط زاده