آقای خبار هم که مسئول دفتر هستند و معرف حضور تمام کسانی که دوست مشتاق صحبت با حاج آقا حسینی ریاست دانشگاه، عرض ادبی کردیم و مشتاقانه به دفتر ریاست رهنمون شدیم!

حاج آقا هم مثل همیشه منتظر نقد و نظر ما بود و البته این دفعه دیگر نقد پذیریشان پایین امده بود و کمتر قبول می کردند!

ما هم فهمیدیم، کمی نقد ونظر همیشگی و دغ و دلی از بعضی کارهای دانشگاه و بعد هم خداحافظی کردیم!

بعد رفتیم تولید محتوا، آقای تنها به سوریه رفته اند و ما به جای ایشان در بخش تولید محتوا به سراغ آقای موسوی رفتیم، با روی باز از ما استقبال کردند و کلی حرف و بحث در مورد رشته کلام که شاید بشود بعد از گرفتن لیسانس در موردش فکر کرد!

می گفتند که تمام این مباحث در علم کلام مطرح است، همین که آقای رحیم پور ازغدی بحث می کنند در کلام نو یا جدید اسمش را یادم نیست، در آنجا مطرح است و صدالبته افزودند که کار هر کسی نیست، بچه تنبل ها سراغ این رشته نیایند!

تازه خبر اینکه آقای جعفری مسئول بخش فرهنگی مسئولیت را تحویل داده و آقای بابازاده که قبلا سایبری بودند مسئول فرهنگی شدند!

خوش برخورد و صدالبته نقد پذیر و پر از سوژه و کار و انرژی!

نیم ساعت حداقل وقت گذاشتند برای اینکه من را توجیه کنند که 14ام شدن وسطی تقصیر اسم و رسم و سبک نوشتنم است!

و خواستند که با تغییرات جدید و جدی وسطی را آپ دیت کنم و در مسابقه ای که قرار است اوایل ترم شروع شود شرکت دهم، از آن روز فکر می کنم دو هفته بیشتر گذشته و من تصمیم گرفتم دیگر وسطی در هیچ مسابقه ای شرکت نکند!

خبر دیگر که به نظرم خیلی مهم بود اینکه دیگر دانشگاه کسانی که از آزاد به رسمی (بعد از قبولی در کنکور سراسری) آمده باشند را تطبیق واحد نمی کند. هرچند بحث ها و درس ها یکی است، حالا شاید کم کم دوره های ازاد به صورت پیک نیک، بیاییند از مباحث استفاده کنند و بروند!

خلاصه سال جدید و ترم نو شروع شد برای همه ی دوستان آرزوی موفقیت و کامیابی دارم.

یا رحمن الدنیا و الاخره
 بچه‌های مذهبی سایت کلوب با هم جمع شدند و به صورت خودجوش برنامه سفر مشهد مقدس رو ریختن، برای منسجم شدن فعالیت‌های فرهنگی مذهبی در سایت. روال برنامه‌ها چندان به نظرم منسجم نبود و بچه‌ها همه مجازی بودند، به جز چندنفر که در دنیای حقیقی دیده بودم بقیه را نمی‌شناختم، اما آقا طلبید و رفتم!

مثل سفر بهشت بود، تمامش را خواب بودم رویایی شیرین. از همه لحاظ زیبا و دلچسب بود. از نظر وسیله‌ی حرکت، همسفران، همدلی با همراهان، خود حرم، خود آقا، عالی بود عالی!
آنقدر نرم و لطیف بود که چیزی در ذهنم نمانده!
هیچ خاطره ی تلخی ندارم که بگویم به این خاطر به من خوش نگذشت، اما خاطرات شیرینم هم آنقدر شیرینند که قابل وصف نیست، تا به حال اینگونه نشده بودم که واژه‌ها از تفسیر خاطرات شیرین باز بمانند، اما مانده‌اند!
وقتی بدون هیچ آمادگی‌ای قصد سفر کردم و بلیط و اسکان و همسفر یار غار هماهنگ شدند ماندم انگشت به دهان! ولی زمانی که حتی کلاس‌های آن روز بدون علت تعطیل شدند و راه آنقدر هموار بود که هیچ اضطرابی به دل نداشتم، مطمئن شدم که این سفر یک سفر عادی نیست! سفر به بهشت است! قطعه‌ای از بهشت!
دلچسب بود.

آمده ام و هیچ چیز را با خود نیاوردم، نه کبر و غرور را، نه شیطنت‌های شیطان گونه را، نه حتی خودم را! همه را سپردم!
سفر عجیبی بود، رویایی و دلچسب!