یا رحمن الدنیا و الاخره

این ترم هم تمام شد، امروز آخرین امتحان را دادیم و رفت تا ترم بعد که کی دوباره بچه ها را ببینیم.

درس‏های این ترم را کم برداشتم و به نسبت کم خواندم، اما امتحانات الحمدلله خوب بود، ولی قرار شد در بخش مباحثه شرکت کنیم و درس ها را بادقت بخوانیم و دیگه این تو بمیری از اون تو بمیری ها نباشه!

اخبار اینکه: یکی از هم دانشگاهی ها خبر داد که، اون 6 نمره به این شکله که:

3 نمره تستی، 2 نمره تشریحی، 75. غیبت نخوردن یعنی مرور درس ها و 25. هم حضور در کلاس آنلاین. 

 هی این مسئول امتحانا می گفت خانم‏های مجازی این ور خانم‏های نیمه حضوری اون ور! امروز گفتیم خانم ما حقیقی هستیم، ببین!!! گفت باشه و محض دلخوش‏کنک ما موقع دادن ورقه‏ها گفت: خانم‏های حقیقی!

درس‏های این ترم، مبانی جامعه شناسی بود، زیاد چیزی ازش نفهمیدم، بیشتر در مورد جامعه شناسی انقلاب بود تا خود جامعه! روانشناسی دو خیلی خوب بود، هم روش تدریس و هم تربیت! کلام هم عالی بود (وقتی رئیس دانشگاه استاد باشه مگه می شه  گفت بد بود) و فلسفه دو بهتر از فلسفه یک اما بازم سخت بود و معارف شیعه به من یاد داد که اون چیزهایی که می دونم درسته.

تصمیم راسخ گرفتم که هم مباحثه کنم و هم سیر مطالعاتی عمیق در مورد خانواده داشته باشم که سرآخر این دانشگاه حداقل بتونم در حد یه ده دقیقه از اسلام حرف بزنم و دفاع کنم از عقایدم. یه کم بار مسئولیت به دوش بکشیم بد نیست!

به شرط حیات و لیاقت ان شا الله

یا رحمن الدنیا و الاخره

بر حسب اتفاقاتی که روی داد، به سایت دفتر مطالعات مجازی دانشگاه رفتم و دیدم که وسطی اونجا لینک شده، خب زیاد جالب نبود در میان آن‏همه وبلاگ وزین و زیبا و صد البته پر محتوا وبلاگ وسط زاده، هیچ مطلب علمی‏ای نداشته باشه، هرچند که دوستان چندبار محتوای وبلاگ رو سوال کردن و من حضوری بهشون توضیح دادم که دوست دارم دغدغه‏های یه دانشجوی علاقمند به مباحث قرآنی و اسلامی رو بنویسم ولی در جهت این فکرم کار خاصی در این وبلاگ نکردم!‏

خلاصه اینکه من توجیح شدم و می‏خوام هر از گاهی یه مطلب علمی هم بنویسم که دوستان وقتی می‏یان وبلاگ از بطالت مطالب شکایت نکنن و بعد از فراغت از خوندن شروع به تامل کنن.

دوست داشتم در مورد جنگ نرم بنویسم، اما وقتی به این فکر کردم که باید مطالب دنباله‏دار باشه، تا ارزش کار مشخص بشه، به نظرم رسید همون مطالب مورد علاقه‏ام در رابطه با خانواده رو دنبال کنم. و با توجه به اینکه در وسط امتحانا قرار گرفتیم، فقط به تعریف لفظی خانواده می‏پردازم. 

 به نظر من، اصل اساسی‏ای که در هر بحثی مورد نظر باید قرار بگیره خانواده است. خانواده کانونی‏ هست که فرد در آن متولد می‏شود و تا حضور در مجامع، در آن‏جا شکل می‏گیرد. شخصیت و هویت می‏یابد.

تا سه سال اول زندگی که سن تجربه و تمرین و اکتشاف است، این والدین هستند که کودکان را تربیت می‏کنند. البته باید در نظر داشت که حتی در مراحل نوجوانی و جوانی نیز که بنا به زعم بعضی از نظریه پردازان کودک دیگر از خانواده سرمشق نمی‏گیرد، همچنان حضور و حمایت خانواده بر کودک وجود دارد و بر جامعه‏پذیری کودک تاثیر می‏گذارد.

اما در رابطه با تعریف خانواده، آنچه مورد اتفاق بسیاری از صاحب‏نظران علوم مرتبط با خانواده است، و براساس تعریفی که در سایت رشد آمده است: خانواده تشکیل شده از یک واحد زیستی (بیولوژیکی) مبتنی بر پیوند زناشویی که بر اساس آن افراد دارای رابطه سببی و یا نسبی بوده و با هم خویشاوند هستند.

 نباید فراموش کرد که در کنار این تعریف، تعاریف مختلف دیگری هم قرار می‏دهند که عبارتند از: خانواده تک والد (فرزندان و یکی از والدین) خانواده‏ی گسترده(خانواده+پدر بزرگ و مادر بزرگ+عمه و خاله و دایی و عمو) و انواع دیگه که البته مورد نظر من از خانواده همون خانواده‏ی هسته‏ای است، یعنی پدر و مادر و فرزندان.

یا رحمن الدنیا  و الاخره

عمر گران می گذرد، خواهی نخواهی!

و این حقیقتی است که پنهان کردن ندارد، تا قبل از سی می گویند مشتاقی که بعد را بدانی و بعد از سی غمگین قبلی!

و من البته خدا را شکر به سی نرسیده ام، اما کم کم نزدیک می شوم و این ضربان‏ قلبم را تند می کند! خوشحالم که در این مدت با آی کا وی یو آشنا شدم، با اساتید و دانشجویانش با درس‏هایش، با غمها و شادی هایش

فصل‏ها سریع می گذرند و من هر سال به امید سال بعد هستم!

یارب پس کی معرفتت را به من عطا خواهی کرد، چه زمانی اهل خواهم شد، چه زمانی صدایم خواهی زد!

خدایا من وسطی تو هستم!

فقط آجی تولدم رو تبریک گفت!‏ هیچ کدوم از هم دانشگاهی ها، حتی حالم رو هم نپرسیدن

یا رحمن الدنیا و الاخره

امروز باید حقایق را گفت! و من حقیقت را می گویم! که برای اولین بار، در طول این اغتشاشات به نشانه ی اعتراض به خیابان رفتم!‏

در هیچ اغتشاش یا ضد اغتشاشی شرکت نکرده بودم، اما وقتی تکیه را خراب کردند و روز عزای حسین علیه السلام صوت و کف زدند دیگر سکوت جایز نبود.

به خیال خامشان، می خواستند به چه هدفی برسند که شعار  حسین حسین شعار ماست تجاوز افتخار ماست را سر دادند؟ شاید قصد تخریب وجهه‏ی نظام اسلامی را داشتند و می خواستند خون حسین زمینه ساز پیروزیشان شود! اما نبود!‏ و نیست!

و حسین علیه السلام، حقیقت همیشه زنده است که در هیچ جای تاریخ فراموش نشده است! و هیچگاه کسی نتوانسته با پایمال کردن نامش به بلندای عزت برسد!

گور خود را کندید،‏ای کسانی که ادعای آزادی بیان می کنید!

من نیز از امروز نابودیتان را می خواهم!

سکوت هر مسلمان خیانت است به قرآن!

و متعجبم از صدا و سیمایی که می دانست روز عاشورا چنین خواهند کرد و به ما نگفت! روز تاسوعا را از ما پنهان کرد تا در روز یازدهم محرم از رسانه های بیگانه پخش کند که تاسوعا تمرین بود و عاشورا امتحان!!!

شما که می دانستید می گفتید، خبر می دادید، کم بودیم اما بودیم!‏ نمی گذاشتیم قرآن را آتش بزنند و حرمت خون حسین را در ظهر عاشورا بشکنند، آن هم در کشوری شیعه نشین!‏

در خیابان پایینی نماز ظهر عاشورا را به یاد حسین علیه السلام بخوانند و در خیابان بالایی بر علیه حسین علیه السلام شعار بدهند!

یاحسین(علیه السلام) تو شاهد باش که دیگر سکوت نخواهیم کرد و به فرموده‏ی مقام معظم رهبری، در راه روشنگری از کمترین کوششی دست بر نخواهیم داشت!‏  که ما با ولایت زنده ایم، تا زنده ایم رزمنده ایم!

بسم الله الرحمن الرحیم

من در میان شما باشم یا نباشم، نگذارید این انقلاب به دست نااهلان و نامحرمان بیفتد، امام خمینی رحمه الله علیه

این توهینات به امام و اسلام و رهبر انقلاب تازه نبود، خود من در بسیاری از تجمعاتی که از سال 78 به بعد اتفاق افتاده بود کم و بیش این حرفها را شنیده بودم، اما اینکه یک دفعه صدا و سیما در این چند روز اینقدر واضح این اتفاقات را به تصویر بکشد، چند معنی برایم داشت که مهمترین آن‏ها این بود که این جریان باید به صورت خودجوش اتفاق می‏افتاد و مردم خودشان با جریان مخالف نظام مخالفت می کردند، اما اینکه آیا استارت این کار و روشنگری این حقیقت از 16 آذر باید اتفاق می افتاد را نمی‏دانم و تحلیلی برایش ندارم، هرچند که تا به حال هم نشنیده بودم و ندیده بودم که به این واضحی و وقاحت عکس امام و آقا را پاره کنند، از این رو عملکرد صدا و سیما و بازتاب این خبر در بین مردم و دوباره در تلویزیون به وضعی بدل شد که من احساس خوبی دارم، یاد و نام امام در سالهای اخیر اینقدر عملگرا در بین مردم وجود نداشت.

البته تعابیر و تفاسیر مختلف هست، ولی این جمله ی  امام همیشه توو گوشمه : پشتیبان ولایت فقیه باشید تا آسیبی به این مملکت نرسد.

از آی کا وی یو خبر ندارم، نمی دونم بچه ها اونجا رو هم شلوغ کردن، یا هنوز خبر چندانی از این بازتاب ها اونجا نیست!

الهی ما را جزو پیروان حقیقی ات قرار ده!